… στoν άνθρωπο, μνήμη καλείται ο χώρος στον οποίο αποθηκεύονται και από τον οποίο ανασύρονται πληροφορίες συνειδητά…
… στον αθλητισμό και ευρύτερα στην εξάσκηση και εκτέλεση κινητικών δεξιοτήτων, η μνήμη κατέχει πρωτεύοντα ρόλο και η βελτίωσή της επιτυγχάνεται και μέσω άλλων μεθόδων, όπως τα επιτραπέζια παιχνίδια…
… ένα τέτοιο παιχνίδι είναι και το «Μνήμη» ή «Memory» …
… και αυτό το παιχνίδι αποφασίσαμε να το φτιάξουμε στο 1ο Χολαργού, με υλικά που είναι υποτίθεται «άχρηστα» για άλλους, αλλά σε μας εξαιρετικά χρήσιμα και να το χαρίσουμε στους μαθητές και μαθήτριες της Α, Β, Γ και Δ τάξης στα πλαίσια του project «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού» …
Στόχοι:
– εξάσκηση μνήμης
– χρήση μη χρήσιμων υλικών, δηλαδή ανακύκλωση
– δημιουργία κατασκευή
– μεταφορά του παιχνιδιού παντού Υλικά για ένα παιχνίδι:
– 20 ή παραπάνω πλαστικά πώματα από μπουκάλια, σε ζυγό αριθμό για να είναι ζευγάρια
– 1 κουτί αποθήκευσης από μπαλάκια του tennis ή ένα κουτί άλλο ή ένα σακουλάκι
– υπολογιστής
– εκτυπωτής
– πλαστικοποιητής (προαιρετικά)
– πιστόλι σιλικόνης ή ταινία διπλής όψης… εμείς βέβαια, για να δώσουμε σε 152 μαθητές και μαθήτριες από ένα τέτοιο παιχνίδι, χρησιμοποιήσαμε μόνο 152 κουτιά αποθήκευσης από μπαλάκια του tennis και μόνο 3.040 πώματα !!!
… και φυσικά απαιτήθηκαν πολλέςώρες εθελοντικής εργασίας, για να συζητήσουμε, να δοκιμάσουμε, να αποφασίσουμε και τέλος να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα..
Δυστυχώς σήμερα οι μαθητές δεν παίζουν όπως άλλοτε στις αυλές, στις αλάνες και στη «γειτονιά». Έτσι βασικά παιχνίδια των δικών μας παιδικών χρόνων, τους είναι άγνωστα, ακόμα,
ακόμα και το κουτσό. Επίσης, ενώ για εμάς στην παιδική μας ηλικία, το να ισορροπήσεις στο ένα σου πόδι και να χοροπηδάς, ήταν μια αυτοματοποιημένη κίνηση, σήμερα οι περισσότεροι μικροί μας φίλοι δυσκολεύονται και αυτή η εξάσκηση και αυτοματοποίηση γίνεται (ή θα έπρεπε να γίνεται) στον ελάχιστο χρόνο του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το «κυνηγητό» είναι ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια σε όλες τις μορφές και τις παραλλαγές του, αλλά επίσης αποτελεί έναν διαφορετικό και πιο διασκεδαστικό τρόπο προθέρμανσης.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ή να θυμηθείτε ένα πολύ γνωστό κυνηγητό, το «Μπανάνα – Ξεμπανάνα» με μία μικρή λεπτομέρεια (προσθήκη-χρήση φουσκωτών μπανανών), που κάνει όμως όλη τη διαφορά, εντυπωσιάζει ιδιαίτερα και ξεσηκώνει!!!!
Και για να είμαι ειλικρινής…. την ιδέα αυτή μου την είπε ο συνάδελφος Κ.Φ.Α. του 12ου Δ.Σ. Ζωγράφου, ο κ. Κοσμάς Κονδύλης, όταν επισκέφτηκε το σχολείο μας στα πλαίσια της δράσης….
Στόχος: ταχύτητα, ταχύτητα αντίδρασης, αλλαγή κατεύθυνσης, οπτική οξύτητα Ηλικία: από 4 ετών, έως … 99 ετών (για πιο πάνω, χρειάζεται βεβαίωση γιατρού) Υλικά: 2 − 5 μπανάνες φουσκωτές Πως παίζεται: ορίζουμε αρχικά δύο «κυνηγούς» που κρατάνε στα χέρια τους από μία φουσκωτή μπανάνα ο καθένας. Με το σχετικό έναυσμα, οι κυνηγοί προσπαθούν να πιάσουν τους υπόλοιπους, απλά ακουμπώντας τους με τη φουσκωτή μπανάνα. Οι υπόλοιποι για να αποφύγουν να τους πιάσουν, πρέπει να πουν δυνατά το όνομα από κάποιο φρούτο οποιοδήποτε άλλο, εκτός από «μπανάνα» και να μείνουν ακίνητοι. Για να ελευθερωθεί κάποιος, πρέπει να τον αγγίξει ένας άλλος ελεύθερος παίκτης, λέγοντας τη λέξη«ξεμπανάνα». Αν πει «μπανάνα», χάνει και βγαίνει έξω.
Εδώ ακριβώς έγκειται και η χρήση φουσκωτών μπανανών, γιατί όταν κάποιος βλέπει κάποιον να κρατάει μια μπανάνα, συνειρμικά λέει «μπανάνα», οπότε χάνει και προσπαθεί την επόμενη φορά να είναι πιο προσεκτικός!
Για να αυξήσουμε τη δυσκολία του παιχνιδιού, ορίζουμε ακόμα 2 έως 3 κυνηγούς
Στόχος::ριπτική ικανότητα, προ-άσκηση για ρίψη στο handball, στόχος, οπτική οξύτητα, συντονισμός
Ηλικία: από 4 ετών, έως … 99 ετών (για πιο πάνω, χρειάζεται βεβαίωση γιατρού)
Υλικά: πλαστικά μπαλάκια (όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο), πιάτα οριοθέτησης
Πως παίζεται: Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες και τοποθετούμε τους παίκτες κάθε ομάδας, τον έναν απέναντι στον άλλο σε συγκεκριμένες θέσεις (εκεί που βρίσκονται τα πιάτα οριοθέτησης), δηλαδή κάπως έτσι…
Με το σχετικό παράγγελμα, κάθε παίκτης παίρνει από ένα πλαστικό μπαλάκι και σημαδεύει όποιον παίκτη θέλει από την αντίπαλη ομάδα. Αν ο παίκτης της αντίπαλης ομάδας «χτυπηθεί» από το μπαλάκι ή φύγει από το πιάτο οριοθέτησης ή κουνηθεί, χάνει και κάθεται οκλαδόν.
Οι μαθητές κάθε ομάδας ρίχνουν εναλλάξ, δηλαδή πρώτα ο παίκτης της μιας ομάδας, μετά ο παίκτης της αντίπαλης, κοκ. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι παίκτες της μιας ομάδας κάτσουν όλοι οκλαδόν, οπότε κερδίζει η αντίπαλη ομάδα.
Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, καλό είναι να δείξουμε στα παιδιά πως να πιάσουν και να ρίξουν το μπαλάκι, όπως θα έπιανε κάποιος μια μπάλα του handball για ρίψη ή για σουτ.
Επίσης, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ότι δεν κυνηγάμε τα μπαλάκια μέχρι να ρίξουν όλοι από μία φορά. Για αυτό είναι καλό να έχουμε όσο πιο πολλά μπαλάκια μπορούμε, για να εφοδιάζονται τα παιδιά με καινούργια γρήγορα.
Επίσης, για αυτό τοποθετούμε πιάτα οριοθέτησης, για να θυμούνται σε ποια θέση βρίσκονται.
…. περισσότερα…
Παιχνίδι Νο 2: Τα Μήλα στον Κουβά
Στόχος:ριπτική ικανότητα, προ-άσκηση για ρίψη στο handball, στόχος, οπτική οξύτητα, συντονισμός
Ηλικία: από 4 ετών, έως … 99 ετών (για πιο πάνω, χρειάζεται βεβαίωση γιατρού)
Υλικά: πλαστικά μπαλάκια (όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο), πλαστικός κουβάς ή καλάθι ή λεκάνη
Πως παίζεται: τα παιδιά σχηματίζουν έναν κύκλο και δίνουμε σε κάθε παιδί ένα πλαστικό μπαλάκι (μήλο).
Στη μέση του κύκλου τοποθετούμε τον κουβά. Με τη σειρά, τα παιδιά ρίχνουν το ένα μετά το άλλο το «μήλο» στοχεύοντας τον κουβά. Όποιος καταφέρει να ρίξει το μπαλάκι μέσα στον κουβά παίρνει έναν πόντο. Μετά από 5-6 προσπάθειες (ή όσες επιθυμούμε) νικητής είναι αυτός που έχει τους περισσότερους πόντους, δηλαδή όποιος/α έβαλε τα περισσότερα μήλα στον κουβά.
Είναι καλό σε αυτό το σημείο να δείξουμε στα παιδιά πως να πιάσουν και να ρίξουν το μπαλάκι, όπως θα έπιανε κάποιος μια μπάλα του handball για ρίψη ή για σουτ.
Επίσης, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ότι δεν κυνηγάμε τα «μήλα» που πέφτουν έξω από τον κουβά, παρά μόνο όταν τελειώσουν όλα να ρίχνουν.
Συνήθως, μετά εγώ μετράω αντίστροφα από το 20 έως το 0 μέχρι να μαζευτούν όλα τα μπαλάκια και να αρχίσουμε ξανά.
Η συνεργασία μας με το 12ο Δ.Σ. Ζωγράφου πήρε «σάρκα και οστά» μέσα από το μάθημα της Φυσικής Αγωγής.
Αφού συνεννοηθήκαμε με το Δ/ντή του σχολείου για το «πνεύμα» της συνάντησης, επικοινώνησα και συνεργαστήκαμε με το Γυμναστή του 12ου Ζωγράφου (κ. Κοσμά Κονδύλη) επιλέξαμε μαζί κινητικές δραστηριότητες αναψυχής και παιχνίδια με τους εξής βασικούς στόχους:
– να μάθουν τα παιδιά να παίζουν με υλικά που μπορούν να τα βρουν ανά πάσα στιγμή και να κατασκευάσουν μόνα τους όσα χρειάζονται για τα παιχνίδια τους και όπου αυτά επιθυμούν (μέρος του project του 1ου Δ.Σ. Χολαργού, «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού»).
– να εμπλακούν σε κινητικές δραστηριότητες που έχουν χαρακτήρα αναψυχής, αλλά σαφείς προπονητικούς και παιδαγωγικούς στόχους.
Για να μπορέσουμε όμως να παίξουμε όλα αυτά που θέλαμε, έπρεπε να έχουμε και τα ανάλογα υλικά…..
Συγκεντρώσαμε λοιπόν όλη την απαιτούμενη …. προίκα……
Μετά, όπως ξεκινάει άλλωστε κάθε μάθημα Φυσικής Αγωγής (ονομάζεται επίσης και προπονητική μονάδα), συγκεντρώσαμε τα παιδιά να γνωριστούν και τα χωρίσαμε σε ομάδες.
Προκειμένου να ενισχύσουμε την ομαδικότητα και τη συνεργασία μεταξύ των παιδιών και των δύο σχολείων και να αποφύγουμε πιθανές ακραίες συμπεριφορές (π.χ. πόλωση μεταξύ των δύο σχολείων), δημιουργήσαμε 4 ομάδες, κάθε μία από τις οποίες απαρτιζόταν αναλόγως από αγόρια και κορίτσια (μικτές) και από τα δύο σχολεία αντίστοιχα.
Έτσι….
…. η συγκέντρωση και η γνωριμία ….
…ο χωρισμός των ομάδων…
…ο χωρισμός των ομάδων..
…με τη σχετική επίβλεψη…
Και όπως ξεκινάει, η θα έπρεπε να ξεκινάει κάθε μάθημα στη Φυσική Αγωγή (έστω κι αν έχει τη μορφή γιορτής) κάναμε και τη σχετική προθέρμανση ή ζέσταμα ή warm–up. Και επειδή είναι πολύ βαρετό να λες…. «τρέξτε δύο γύρους jogging” και «τώρα κουτσό» και «τώρα με πηδηματάκια», απλά χρησιμοποιήσαμε μονά σεντόνια που δώσαμε ένα σε κάθε ομάδα και στην ουσία τα χρησιμοποιήσαμε όπως τα αλεξίπτωτα και το σεντονο-volley.
…πρώτα λοιπόν δώσαμε από ένα μονό σεντόνι σε κάθε ομάδα…
…μετά απλά περπατήσαμε για να συντονιστούμε με τις νέες ομάδες…
…μετά πήγαμε λίγο πιο γρήγορα…
…λίγο κουτσό…
..με πηδηματάκια με τα πέλματα ενωμένα σαν να «φιλιούνται»
…βάλαμε και πλαστικά μπαλάκια για να δοκιμάσουμε λίγο και ισορροπίες…
Και μετά ξεκινήσαμε να παίζουμε…..
Αρχικά διαλέξαμε το bowling. Δείτε σχετικά για αυτό το απλό παιχνίδι, την κατασκευή του και πως παίζεται, εδώ…..
… έτσι, αφού στήσαμε τις κορύνες και δώσαμε σε κάθε ομάδα μία λεκάνη με πολλά μπαλάκια του tennis και εξηγήσαμε πως θα παίξουμε…..
… στην αρχή οι επιτυχίες ήταν έως… ελάχιστες….
… μετά γίναμε λίγο πιο εύστοχοι …
… συνεχίσαμε να προσπαθούμε…
…απομακρύναμε και τις κορίνες για να δυσκολέψουν λίγο τα πράγματα…
…τελικά τα καταφέραμε…… τα διαλύσαμε σχεδόν όλα….
…όμως έπρεπε να τα «ξαναστήσουμε», για να παίξουμε πάλι και να παίξουμε όλοι…
…τα τακτοποιήσαμε λοιπόν όμορφα κι ωραία…
..κι εδώ μπορείτε να μας καμαρώσετε καθώς σχεδιάζουμε στρατηγικές….
Συνεχίσαμε με ένα παιχνίδι εξάσκησης ισορροπίας και λεπτών κινητικών δεξιοτήτων, το carryball. Δείτε την κατασκευή του carryball και πως παίζεται εδώ ….
…έτσι..πήγαμε…
…ήρθαμε και …
…ξαναπήγαμε και…
…το διασκεδάσαμε…
Φυσικά από τα παιχνίδια που παίξαμε, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μαγικές ράβδοι, μια από τις πιο πετυχημένες μας κατασκευές φέτος!!!!
….ξεκινήσαμε να τις ισορροπήσουμε…
…γίναμε λίγο σαν τον Σαρλό…
..κι όσο εμείς προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τις ράβδους όρθιες… η γυμνάστρια του 1ου Χολαργού αγνάντευε τις προσπάθειες με ποιμενικό στιλ κρατώντας την παραδοσιακή γκλίτσα…
..κάποιοι έκαναν και ζαβολίτσες…
… και τελειώσαμε με τις μαγικές ράβδους με τα υπόλοιπα παιχνίδια…. που θα τα βρείτε εδώ…. και εδώ… αλλά, δυστυχώς από τον ενθουσιασμό μας, ξεχαστήκαμε δεν τραβήξαμε τις σχετικές φωτογραφίες.
Το επόμενο παιχνίδι μας, ήταν το Πέτα τα Άχρηστα από το Σπίτι. Τα λόγια είναι περιττά για τον ενθουσιασμό που δημιουργεί, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας….
..κάθε ομάδα απόκτησε από έναν κουβά με..»Άχρηστα»…
…εξηγήσαμε τους κανόνες…
…μερικές ακόμα διευκρινήσεις…
…και δράση…
Και η ώρα περνούσε, ευχάριστα μεν, αλλά δυστυχώς οι καλεσμένοι μας θα έπρεπε να αποχωρήσουν σύντομα.
Τα σχολεία μας (1ο Δημ. Σχ. Χολαργού και 12ο Δημ. Σχ. Ζωγράφου), μέσα από μια ηλεκτρονική συνεργασία, σκεφτήκαμε να ξεπεράσουμε το εμπόδιο που βάζουν οι Νέες Τεχνολογίες (τη φυσική επικοινωνία!!!) και προχωρήσαμε σε μια συνεργασία “παλαιού τύπου” αλλά ουσιαστικού περιεχομένου.
Ας πάρουμε τα τα γεγονότα από την αρχή….
Α. Το 1ο Χολαργού δημοσιεύει στο ιστολόγιό του τον Οκτώβριο του 2012, μια εργασίαπου έκαναν οι μαθητές της Β τάξης χρησιμοποιώντας “άχρηστα” υλικά. Το 12ο Ζωγράφου διαβάζει την ανάρτηση κι έρχεται σε επικοινωνία με το 1ο Χολαργού σχετικά με την “τεχνογνωσία” και τα υλικά. Ως εδώ οι Νέες Τεχνολογίες τα πάνε περίφημα…..
Β. Πραγματοποιείται συνάντηση του Δ/ντή του 1ου Χολαργού με τη Δασκάλα της Β του 12ου Ζωγράφου όπου και δίνονται τα σχετικά υλικά για τηνεπανάληψη της εργασίαςαπό τους μαθητές του 12ου Ζωγράφου. Έτσι λοιπόν αφού το 12ο Ζωγράφου έχει τα υλικά, προχωράει στη δημιουργία των κασετινών από τα “άχρηστα” υλικά και κάνει και τη σχετική δημοσίευση. Η Β΄τάξη του 12ου Ζωγράφου στέλνει ως ευχαριστήριοστο 1ο Χολαργού ένα γράμμα και ένα έργο των μαθητών πάνω στο γνωστό (σε μας) τεντόπανο.
Γ. Γίνεται επικοινωνία ξανά μεταξύ των Δ/ντών των δύο σχολείων με σκοπό μια συνάντηση. Όχι μια συνάντηση του τύπου “ήρθαμε”, αλλά μια ουσιαστικού περιεχομένου συνάντηση(όπως προαναφέρθηκε) . Κοινές δραστηριότητες, καινοτόμες, δημιουργικές. Από αυτές που όταν θα τις ανακαλούν οι μαθητές θα λένε με χαμόγελο…”ήταν διαφορετικό, ήταν ωραίο, περάσαμε πολύ όμορφα”….
Εδώ δε χρειάζονται οι νέες τεχνολογίες. Όμως χρειαζόταν η ιδέα που θα κάνει τη συνάντηση διαφορετική. Ο στόχος είναι να έχουν οι μαθητές αλλά και εκπαιδευτικοί μια διαφορετική εμπειρία που θα βασίζεται στα στοιχεία που τους ενώνουν και τους έφεραν σε επικοινωνία. Επειδή στα δύο σχολεία υπάρχουν άνθρωποι που δεν ψάχνουν, αλλά βρίσκουν…. βρέθηκε και η ιδέα.
Όμως ακόμα κι αυτή η ιδέα ήθελε τις προδιαγραφές της…έπρεπε λοιπόν:
να
είναι διαθεματική,
να συνδέεται με τη σχολική καθημερινότητα,
οι μαθητές να συνειδητοποιήσουν πώς από το “τίποτα” γίνεται “κάτι”, φτάνει να το δουν πιο προσεκτικά και με δημιουργικό μάτι,
να δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές να γνωριστούν μεταξύ τους και να συνεργαστούν στο πλαίσιο της ομάδας ,
να προάγει την άμιλλα,
να είναι τέτοιας διάρκειας ώστε οι μαθητές να σχολάσουν και στα δύο σχολεία στην ώρα τους! (Το πρόβλημα ήταν στο 12ο Ζωγράφου, που είχε και τη μετακίνηση).
Δ. Δεν έχει σημασία πόσο χρόνο μας πήρε να το ολοκληρώσουμε. Σημασία έχει ότι το πετύχαμε στο μέγιστο βαθμό.
Τι προέβλεπε λοιπόν το σχέδιο:
Στο μάθημα της Γλώσσας της Β τάξης και συγκεκριμένα στην ενότητα“Αλληλογραφώ” οι μαθητές θα είχαν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν μεταξύ τους με τον παραδοσιακό τρόπο (σύνταξη επιστολής) ,αλλά και με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών ( αποστολή μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου).
Σε αυτό το χρονικό σημείο έγινε και η πρόσκληση από τους μαθητές της Β τάξης, του 1ου Χολαργού προς τους μαθητές του 12ου Ζωγράφου οι οποίοι την αποδέχτηκαν με μεγάλη τους χαρά .
Παράλληλα οι Εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής των δύο σχολείων ήρθαν σε επικοινωνία, ώστε να καθοριστεί το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να γίνουν στην αυλή , υπολογίζοντας τον συγκεκριμένο αριθμό των μαθητών (δεν ήταν και λίγοι ), αλλά και το χρονικό όριο που υπήρχε. Τα παιχνίδια που επιλέχτηκαν θα παίζονταν σε μεικτές ομάδες, καλύπτοντας τους στόχους που είχαν από πριν οριστεί. (πέρα από ανταγωνισμό , με στόχο την γνωριμία , αλλά και την εφαρμογή της περιβαλλοντικής – οικολογικής δυνατότητας κατασκευής χρήσιμων υλικών από “άχρηστα” υλικά.
Η ημέρα συνάντησης ορίστηκε στις 9 Απριλίου και οι προεργασίες και από τις δυο πλευρές άρχισαν.
Οι συντελεστές αυτής της συνάντησης….
Γαμβρινός Γιώργος Δ/ντής του 1ου Δημ.Σχ. Χολαργού, Γιώτη Λαμπρίνα, Δ/ντρια του 12ου Δημ. Σχ. Ζωγράφου
Καραγιωργάκη Ειρήνη, Εκπαιδευτικός της Β τάξης στο 12ο Ζωγράφου
Παπαγεωργίου Βίβιαν, Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής στο 1ο Χολαργού
Κονδύλης Κοσμάς, Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής στο 12ο Ζωγράφου
Σκιούρη Ελένη, Εκπαιδευτικός Β1 τάξης στο 1ο Χολαργού
Τσαγκάρη Ευτυχία, Εκπαιδευτικός Β2 τάξης στο 1ο Χολαργού
και 70 μαθητές και μαθήτριες τριών τμημάτων της Β τάξης,
που με την ενθουσιώδη συμμετοχή τους ολοκλήρωσαν το όλο εγχείρημα, κάνοντάς το πραγματικότητα.
Στη συνάντηση προσκλήθηκε και παραβρέθηκε ο Σχολικός Σύμβουλος της 23ης Περιφέρειας Π.Ε. Αθήνας κ. Ζυμπίδης Δημήτρης .
Αυτή είναι η αρχική προσπάθεια για την κατασκευή των μαγικών ράβδων, στη Φυσική Αγωγή. Δοκιμάζουμε διάφορα υλικά και τρόπους (με γνώμονα το κόστος και τη λειτουργικότητα), για να προσεγγίσουμε στο μέγιστο το εκάστοτε εκπαιδευτικό αποτέλεσμα – στόχο.
Οι Μαγικές Ράβδοι είναι οι δικές μας ράβδοι γυμναστικής που δημιουργήσαμε με τις μαθήτριες και τους μαθητές μας (δείτε πως, εδώ) ως μέρος του project «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού» και τις χρησιμοποιήσαμε στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής.
Όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο ανεβάζουμε τον πήχη για να δημιουργούμε παιχνίδια από υλικά που σε άλλους είναι άχρηστα, ενώ σε εμάς εξαιρετικά χρήσιμα στο πλαίσιο του project μας «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού».
Επίσης, ανεβάζουμε τον πήχη για παιχνίδια που μπορούν να κατασκευαστούν από οποιονδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε και εύκολα.
Η ιδέα ξεκίνησε όταν θέλαμε να παίξουμε μερικά κινητικά παιχνίδια με τη βοήθεια ράβδων γυμναστικής, όπως αυτοί….
Αλλά, αυτό ήταν πολύ εύκολο κι έτσι σκεφτήκαμε να φτιάξουμε δικές μας ράβδους. Σίγουρα, είναι σύνηθες, οι ράβδοι να αντικατασταθούν εναλλακτικά με σκουπόξυλα, αλλά και αυτό πάλι δεν μας ικανοποιούσε….
Οπότε, έχοντας μαζέψει πολλά πολλά πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών για μία άλλη “κατασκευή”….
…μας ήρθε και η ιδέα.
Στην αρχή κάναμε μερικές δοκιμές με διάφορα
πλαστικά μπουκάλια…
Καταλήξαμε όμως, ότι τα
καλύτερα (για λόγους
σταθερότητας για τα
υποψήφια παιχνίδια μας)
είναι αυτά που
εικονίζονται παραπάνω ….
γνωστής εταιρίας
αναψυκτικών και μάλιστα
αυτά των 500ml.
Έτσι, ένα μεσημέρι, μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου, και αφού είχαμε έγγραφες δηλώσεις των γονέων των μαθητών της Στ1 τάξης, παραμείναμε στο σχολείο όσοι μαθητές και μαθήτριες μπορούσαν, η δασκάλα τους, ο Δ/ντής κι εγώ και…. δημιουργήσαμε!!!!!
Αρχικά χωρίσαμε τα παιδιά σε ζευγάρια.
Μετά τους μοιράσαμε τα απαραίτητη εργαλεία, όπως κοπίδια, πριόνια και κολλητική ταινία.
Εξηγήσαμε και δείξαμε στα παιδιά πως να χειρίζονται τα εργαλεία, ο ένας ο χρήστης και ο άλλος ως βοηθός, για αποφυγή ατυχημάτων, προκειμένου να κόψουν τους «πάτους» από τα μπουκάλια.
Έτσι….
…. όπως βλέπετε…. μιλάμε για πολύ δουλειά….
και μετά… όλα τα κομμένα μπουκάλια έπρεπε να ενωθούν…. σε μία ράβδο…..
αλλά να είναι και ευθυγραμμισμένα, για να κολληθούν με κολλητική ταινία….(εδώ βοήθησε το λούκι των βρόχινων νερών)
και ιδού τα αποτελέσματα!!!!!
Οι μαγικές ράβδοι μπουκαλιών είναι έτοιμες κι
εμείς όλοι πολύ περήφανοι για το έργο μας!!!!
Όπως αναφέρεται στον τίτλο του άρθρου και συνεχίζοντας την προσπάθεια του « Παλιά παιχνίδια«, προχωρήσαμε στην κατασκευή επιτραπέζιων παιχνιδιών. Αρχίσαμε με την «τρίλιζα» ή «χι – όμικρον» ή όπως το λένε στα αγγλικά «tic tac toe» και υπάρχει παντού στο διαδίκτυο με αντίπαλο τον (άψυχο και απρόσωπο) υπολογιστή. Γιατί αρχίσαμε με αυτό; Γιατί όλοι το ξέρουμε πόσο απλό είναι στη σύλληψη, πόσο απλό στην κατασκευή, πόσο γρήγορο είναι, πόσο έξυπνο…. και όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε θρανία Γυμνασίων και Λυκείων το έχουν παίξει με το διπλανό τους 🙂 και το σημαντικότερο… απαιτεί τήρηση κανόνων για να παιχτεί, επομένως …ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
Αν θυμάστε εμείς έχουμε διαφοροποιηθεί από την επί χρήμασι προμήθεια υλικών. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να έχουμε μικρό (ή μηδενικό) κόστος στις κατασκευές μας και μάλιστα προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε άχρηστα υλικά. Επίσης εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε τις δημιουργίες μας και τις συνδέσουμε με την καθημερινότητα. Έτσι κάναμε και σήμερα…και το καταφέραμε.
Τα υλικά μας:
Ένα μικρό τετράγωνο κομμάτι τεντόπανου.
Κυλινδρικά πώματα αναψυκτικών ή ό,τι βρήκε καθένας στο σπίτι του. Κάποιοι από εμάς δεν εννοούμε να διαχωρίσουμε τον κύκλο από τον κύλινδρο, αλλά είμαστε Β τάξη ακόμα!
Κυλινδρικά κουτιά από μπάλες του τένις (η συσκευασία των 4). Το πανί είναι κομμένο έτσι ώστε να χωράει μέσα στο κουτί μαζί με τα πώματα. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχουμε μόνο ένα παιχνίδι στο κουτί. Απλά θα βγάζουμε όποιο θέλουμε και θα παίζουμε. Κι αν χάσουμε και κανένα πώμα, δεν πειράζει, θα το αντικαταστήσουμε…
Τα χρώματά μας.
Κόστος; μηδενικό..
Η διαδικασία:
(οι εικόνες μιλούν καλύτερα από τις περιγραφές)
το αποτέλεσμα:
και η εφαρμογή στην πράξη:
(με την απαραίτητη φασαρία της δημιουργικής τάξης βέβαια…)
Ξέρετε είναι πολύ εύκολο να διαγραφεί ο ήχος από τα βίντεο και να αντικατασταθεί από ήχους ρυακιών που κελαρύζουν, πουλιών που κελαηδούν ή κλασική μουσική. Όμως αυτό δεν θα ήταν σχολική αίθουσα, αλλά ντοκιμαντέρ… κι εμείς δουλέψαμε σε σχολική αίθουσα….
Δύο απλά μονά σεντόνια δραπέτευσαν από την …. προίκα μου και πήραν το δρόμο για το 1ο Χολαργού, ως εποπτικό υλικό στη Φυσική Αγωγή στα πλαίσια του project «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού» για ένα ακόμα παιχνίδι που μπορεί να παιχτεί πολύ εύκολα, παντού.
– φιλέ volley ή ένα ελαστικό σχοινί ή σχοινί για άπλωμα ρούχων
– μπάλα volley ή αερόμπαλα
Πως παίζεται:
Χωρίζουμε τα παιδιά σε 2 ομάδες, κατά προτίμηση μικτές, δηλαδή αγόρια και κορίτσια μαζί.
Η λογική του παιχνιδιού είναι ακριβώς αυτή του volley. Η μπάλα πηγαίνει πάνω από το φιλέ (ή το σκοινί) και αν ο αντίπαλος την αποκρούσει, συνεχίζει σε απόκρουση.
Σημαντικό, είναι να εξηγήσουμε στα παιδιά, ότι για να γίνει απόκρουση της μπάλας μετά την υποδοχή, πρέπει η μπάλα να ηρεμήσει πάνω στο σεντόνι, κατά προτίμηση στο κέντρο και μετά να την αποκρούσουμε.
Η μέτρηση των πόντων μπορεί να γίνει όπως και στο mini –volley.
….. μια μακρινή λήψη…..
….. και μια κοντινή λήψη…..
Εναλλακτικά Υλικά: Αν δεν έχετε μονά σεντόνια διαθέσιμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δύο τραπεζομάντιλα ή δύο πετσέτες θάλασσας ή δύο πετσέτες κουζίνας και μπαλάκια του ping-pong ή μία μικρή αερόμπαλα, ακόμα και μέσα στο σπίτι. Στην τελευταία περίπτωση, αρκούν μόνο 4 άτομα για να παίξουν το παιχνίδι!!!!
Ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι που εξιτάρει τα παιδιά και ταυτόχρονα αποτελεί μια άριστη εξάσκηση για να μάθουν να βάζουν τα παπούτσια τους γρήγορα και αποτελεσματικά – κάτι που αποτελεί έναν γνωστό “βραχνά” για πολλούς κηδεμόνες, κυρίως το πρωί .
Σας θυμίζω μερικές μαγικέςεκφράσεις, που σίγουρα τις έχετε πει όπως…..
«Βάλε παιδί μου τα παπούτσια σου να φύγουμε…», ή
“Ακόμα δεν έβαλες τα παπούτσια σου; Θα αργήσουμε…”, ή
“Πότε θα μάθεις να βάζεις τα παπούτσια σου μόνος/η σου; Θα χτυπήσει το κουδούνι και θα κλείσει η πόρτα…”….
Ηλικία: από 6 ετών, έως … 99 ετών (για πιο πάνω χρειάζεται βεβαίωση γιατρού)
Υλικά για κάθε ομάδα
– τα παπούτσια όλων όσων συμμετέχουν στο παιχνίδι
– μια μεγάλη σακούλα απορριμάτων
Πως παίζεται: Συγκεντρώνουμε όλα τα παπούτσια στη σακούλα των απορριμάτων, που είναι στην ουσία τα υλικά της σαλάτας μας. Ανακατεύουμε τα υλικά της σαλάτας πολύ καλά μέσα στη σακούλα και κατόπιν αδειάζουμε τη …. σαλάτα στο πάτωμα – κατά προτίμηση σε στρώματα—που είναι η …. σαλατιέρα μας.
Κατόπιν χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες των τριών ή των τεσσάρων. Μόλις δοθεί το ανάλογο παράγγελμα, τα παιδιά κάθε ομάδας καλούνται να πάνε στη … σαλατιέρα, να βρουν τα δικά τους παπούτσια και να τα φορέσουν εντελώς. Όσοι δεν προλάβουν, επιστρέφουν πίσω και ξαναπροσπαθούν.
Εννοείται ότι στα παιδιά μικρότερων τάξεων, δεν έχουμε την απαίτηση να δέσουν τα κορδόνιά τους!!!!!
Σημείωση: Το παιχνίδι αυτό γίνεται ιδαίτερα διασκεδαστικό, αλλά και πιο δύσκολο, όταν συμμετέχουν όλο και περισσότερα παιδιά, οπότε γίνεται όλο και μεγαλύτερη η σαλάτα.
Έτσι κι εμείς, σε συνεργασία με το γυμναστή του 6ου Δ.Σ. Χολαργού, κ. Ανδρέα Ανδρεόπουλο, το παιχνίδι αυτό το παίξαμε δύο – δύο τμήματα μαζί και μαζέψαμε περίπου … 100 παπούτσια!!!!!
Ένα ακόμα παιχνίδι δημιουργήθηκε ως μέρος του project «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού», και μάλιστα αυτή τη φορά το παιχνίδι το δημιούργησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ Τάξης.
Ένας από τους βασικότερους στόχους που είχαμε θέσει στο project «Το Κυνήγι του Κρυμμένου Παιχνιδιού», ήταν αφενός, τα παιδιά φέτος να γνωρίσουν κινητικά παιχνίδια που δεν είναι τόσο διαδεδομένα στα σχολικά προαύλια, αφετέρου να μπορούν να τα κατασκευάσουν πολύ εύκολα μόνα τους τα υλικά για να παίξουν τα συγκεκριμένα παιχνίδια.
Έτσι, μια ωραία μέρα…..
Χρησιμοποιήσαμε ένα δυσεύρετο, σπάνιο και πανάκριβο υλικό…. που ονομάζεται «μεγάλη χρωματιστή πλαστική σακούλα απορριμμάτων».
Επίσης χρησιμοποιήσαμε και ένα άλλο δυσεύρετο υλικό… το ψαλίδι.
Αρχικώς, κόψαμε τις «ραφές» από τις σακούλες, το πάνω και κάτω μέρος και στην ουσία δημιουργήσαμε, δύο ωραία … πλαστικά φιλέτα.
Ο «Συν-γραφέας» αποτελεί το βασικό εργαλείο για ένα ακόμα παιχνίδι «συνοχής της ομάδας» (team building game) που χρησιμοποιείται στη φυσική αγωγή και όχι μόνο.
Φαινομενικά, οι πρωταρχικοί στόχοι του «Συν-γραφέα» επικεντρώνονται στο συντονισμό, στο συχρονισμό, στη συνεργασία και κατ΄επέκταση στη συνοχή της ομάδας.
Ο πιο ουσιαστικός όμως στόχος του συγκεκριμένου εργαλείου, είναι η εξάσκηση λεπτών κινητικών δεξιοτήτων (finemotorskills).
Οι λεπτές κινητικές δεξιότητες είναι κινήσεις πολύ γνωστές σε όλους μας όπως η γραφή, ο σχεδιασμός σχημάτων, η χρήση ψαλιδιού, το δέσιμο και λύσιμο κορδονιών, το κούμπωμα και ξεκούμπωμα κουμπιών, το ντύσιμο ή ξεντύσιμο των ρούχων και πολλές πολλές άλλες.
Συνήθως θεωρούμε ότι οι κινήσεις αυτές είναι αυτονόητο να τις εκτελέσει κάποιος.
Για τη δημιουργία και τη δοκιμή αυτού του ωραίου εργαλείου φυσικής αγωγής, που το ονομάσαμε sanski, έχουμε ήδη μιλήσει σε προηγούμενη ανάρτηση, που μπορείτε να τη δείτε εδώ ...
Αφού λοιπόν κατασκευάστηκε ένα ζευγάρι sanski και ενθουσίασε τους…. δοκιμαστές του, δεν άργησε η κατασκευή κι άλλων ζευγαριών sanski.
Τελικά κατασκευάστηκαν συνολικά 4 ζευγάρια sanski, δηλαδή 8 πέδιλα…..
και σύντομα προστέθηκαν στο εποπτικό υλικό της φυσικής αγωγής στο σχολείο μας.
Έτσι, γρήγορα εφαρμόστηκε στο μάθημα και στο τέλος υπήρξαν και οι σχετικοί …. αγώνες!!!!
To carryball είναι ένα άγνωστο εργαλείο φυσικής αγωγής , γιατί πολύ απλά δημιουργήθηκε στο 1ο Χολαργού.
Για την ακρίβεια, το carryball είναι το αποτέλεσμα μιας συζήτησης που είχαμε με το Δ/ντή για τη δημιουργία ενός άλλου παιχνιδιού, που ή δεν διατυπώθηκε σωστά από μένα ή ο κ. Δ/ντής δεν κατάλαβε καλά (εκεί κάπου έγινε κάποιο λαθάκι) και έτσι προέκυψε το carryball.
Η ονομασία carryball έχει δοθεί από το δημιουργό του.
Μετά από σχετική ενημέρωση των παιδιών του σχολείου μας για την Κυκλοφοριακή Αγωγή και Εκπαίδευση, δεν αργήσαμε να παίξουμε κάτι αντίστοιχο στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής.
Άλλωστε, μια από τις βασικές αρχές στην εκπαίδευση είναι η …. διαθεματικότητα.
αλλιώς, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 4 χρωματιστά πιάτα, όπως αυτά…
ή ακόμα και 4 χρωματιστά χαρτόνια.
Πως παίζεται: Τα παιδιά έχουν το ρόλο των αυτοκινήτων και ο ΚΦΑ το ρόλο του τροχονόμου. Τα 4 διαφορετικά χρώματα, αντιπροσωπεύουν, ας πούμε τα φανάρια οδικής κυκλοφορίας και όχι μόνο. Εδώ εξηγούμε στα παιδιά τι αντιπροσωπεύει κάθε χρώμα και την αντίστοιχη κίνηση. Για π.χ., στο κόκκινο σημαίνει ότι τα παιδιά σταματούν-φρενάρουν και στέκονται προσοχή. Στο πράσινο τα παιδιά τρέχουν ελεύθερα στο χώρο, στο κίτρινο (πορτοκαλί φανάρι), τα παιδιά ετοιμάζονται να σταματήσουν και κάνουν κάποια στάση σώματος διαφορετική (π.χ. πόδια ανοιχτά, χέρια σε έκταση) και στο μαύρο παρκάρουν (π.χ. κάθονται οκλαδόν).
Ο/η ΚΦΑ δείχνει ένα από τα 4 χρώματα και τα υπόλοιπα είναι κρυμμένα πίσω από την πλάτη του/της. Όποιο παιδί μπερδευτεί, χάνει και βγαίνει έξω. Νικητής/τρια είναι αυτός/ή που θα μείνει τελευταίος χωρίς να μπερδευτεί σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Ξεκινώντας η σχολική χρονιά, έγινε συζήτηση για τη δημιουργία υλικών – εργαλείων για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής.
Μερικά εργαλεία τα οποία βοηθούν πολύ στην ανάπτυξη της «συνοχής τηςομάδας» και συμβάλλουν στη συνεργασία των παιδιών, ανεξάρτητα από το επίπεδο των ατομικών χαρακτηριστικών και δεξιοτήτων τους (π.χ. αντοχή, δύναμη, κλπ). Επίσης μέσω τέτοιων εργαλείων «αποδυναμώνονται» τα έντονα στοιχεία του χαρακτήρα ενός παιδιού που αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ομαδικότητας – όπως είναι για π.χ. ο λανθάνων εγωϊσμός, η αλαζονία ή η υπερκίνηση.
Μετά από αναζήτηση στο διαδίκτυο μια πολύ καλή πρόταση ήταν και αυτά τα «πέδιλα» που εικονίζονται στη φωτογραφία.
Πώς θα τα βρούμε όμως αυτά;
Οι επιλογές ήταν οι εξής:
Τα παραγγέλνουμε μέσω διαδικτύου από το εξωτερικό.
Συνεχίζουμε να ψάχνουμε μήπως τα βρούμε στην Ελλάδα, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι εισαγωγή από το εξωτερικό. Αν είναι, ξέραμε τι να κάνουμε.
Τα φτιάχνουμε εμείς!
Δεν μας πήρε και πολύ να καταλήξουμε. Αποφασίσαμε ότι μπορούμε να τα κατασκευάσουμε.
Μπήκαμε πάλι στη γνώριμη, αλλά ευχάριστη για μας, διαδικασία… Να βρεθεί αυτός που έχει αυτό που θέλουμε (εν προκειμένω τα ξύλινα «πέδιλα») , να του το ζητήσουμε, να μας το δώσει…. κι επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι να μην μας ζητήσει χρήματα :-).
Η έρευνα οδήγησε σε μια εμπορική εταιρεία η οποία χρησιμοποιεί παλέτες. Αλλά ήταν στο Περιστέρι. Τι να γίνει. Πάμε Περιστέρι. Μας περίμεναν οι παλέτες. Αλλά ήταν ολόκληρες. Έπρεπε να διαλυθούν με προσοχή για να μη σπάσουν τα ξύλα που θέλαμε. Τόση περιποίηση αυτές οι παλέτες δε γνώρισαν ποτέ. Είναι συνηθισμένες να ταλαιπωρούνται από τα περονοφόρα που τις μεταφέρουν. Που να φαντάζονταν οι κατασκευαστές τους ότι θα είχαν οι παλέτες αυτές εκπαιδευτικό ρόλο στο τέλος της ζωής τους (ως παλέτες)!
Αρχίζουμε λοιπόν…
Στην αρχή τα ξύλα μεταφέρθηκαν στο σπίτι. Στο σχολείο δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για χρήση εργαλείων που απαιτήθηκαν.
Τα εργαλεία και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν (θα αναφερθούν με λεπτομέρεια στην περίπτωση που κάποιος θέλει να κάνει το ίδιο) :
Τρυπάνι με βελόνι ξύλου.
Κρίκοι ανάρτησης .
Εξάγωνες βίδες .
Χοντρό γυαλόχαρτο για λείανση του ξύλου.
Κεφαλή διεύρυνσης σε επαναφορτιζόμενο κατσαβίδι.
Ένα κλειδί allen που χρησιμοποιήθηκε για το σφίξιμο των κρίκων πάνω στη σανίδα.
Μετροταινία
Σκοινί τύπου ορειβασίας.
Χρόνος για την κατασκευή:
1 βδομάδα για να βρεθούν οι παλέτες
4 ώρες για να διαλυθούν 2 παλέτες με προσοχή
1 ώρα για να φτιαχτούν 2 «πέδιλα»
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
τα δοκιμάσαμε, άρεσαν, …………ωραία!!!!
Δεν χρησιμοποιήθηκαν χρήματα του σχολείου. Σε καμιά κατασκευή δεν έχουν χρησιμοποιηθεί χρήματα έτσι κι αλλιώς. Ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα στηρίχτηκε στον εθελοντισμό, την προσφορά και την εξαιρετική συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων.
1ο Δημοτικό Σχολείο Χολαργού, Σεπ 2011- Αυγ 2014 