Ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι καινούργιο φαινόμενο: υπάρχει εδώ και γενιές, σε διάφορες μορφές. Το 1999 ο Τιμ Φιλντς, γνωστός Βρετανός ακτιβιστής κατά του εκφοβισμού, περιέγραψε το φαινόμενο σαν «…μία παθολογική ανάγκη να επιδεικνύεις επιθετικότητα και η οποία επιτυγχάνεται μέσω μίας επίδειξης ανεπάρκειας (κοινωνική, προσωπική, διαπροσωπική, συμπεριφορική, επαγγελματική), μια ανεπάρκεια που προβάλλεται πάνω στους άλλους μέσω ελέγχου και υποταγής (κριτική, αποκλεισμός, απομόνωση κ.α.). Ο εκφοβισμός συντηρείται λόγω αποποίησης ευθυνών (άρνηση, αλληλοκατηγορίες, πρόφαση θυματοποίησης) και διαιωνίζεται από ένα κλίμα φόβου, άγνοιας, αδιαφορίας, σιωπής, άρνησης, δυσπιστίας, εξαπάτησης, υπεκφυγών, ανοχής και επιβράβευσης του εκφοβιστή.»
Σχολιάστε