«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Βασιλιάς και μια Βασίλισσα, και το βασίλειο τους ήταν ένα μεγάλο νησί. Ούτε πολύ όμορφο, ούτε πολύ πλούσιο ήταν το νησί τους. Είχε βουνά ψηλά, άγρια, χωρίς δέντρα, χωρίς πρασινάδα· στις πέτρες και στους βράχους δε φύτρωνε χορτάρι για να βοσκήσουν οι ποιμένες τ’ αρνάκια τους. Κάτω στον κάμπο, ελιές και πάλι ελιές, με τα σταχτιά τους πένθιμα φυλλαράκια, κατέβαιναν ως τη θάλασσα· που και που μόνο, πρασίνιζαν τα χωράφια, κι εδώ κι εκεί μερικά σπάνια δάση άπλωναν τη σκιά τους γύρω στις ρεματιές. Παντού όμως βράχοι, με τη γυμνή μαύρη τους ράχη, λες και πλάκωναν τη γη….»
Παρακολουθήσαμε το παραμύθι της Πηνελόπης Δέλτα «Η καρδιά της βασιλοπούλας«. Ένα υπέροχο παραμύθι που προσφέρει τροφή για σκέψη. Γνωρίσαμε συναισθήματα… χαρά, λύπη, ευτυχία, δυστυχία, αφοσίωση, αλληλεγγύη…αγάπη στην οικογένεια, τους συνανθρώπους, στην πατρίδα…τη χαρά της προσφοράς…το θάνατο που θα συναντήσουμε αναπόφευκτα στη ζωή μας…
Επιστρέψαμε προβληματισμένοι…
όλο το παραμύθι…ΕΔΩ
1ο Δημοτικό Σχολείο Χολαργού, Σεπ 2011- Αυγ 2014 
Σχολιάστε